Plezier voor tien!

Bij de 7 april van dit jaar zat een pakketje all-inclusive fun. Mét tevredenheidsgarantie: niet tevreden, geld terug.

Ik voelde het al deze morgen bij het wakker worden: dit wordt een topdag.
Eerst een lekker wandelingetje maken. He, wat vervelend, de speeltuin is dicht.
Maar... Wie loopt daar nu rond op de kleuterschool? We gaan eens kijken, ik moet toch vragen wanneer de inschrijvingen beginnen.
Meneer de directeur! Of we een kleine rondleiding willen? Ja hoor!
Als Diego al de glijbanen, auto´s en speelhuisjes ziet is hij, zoef, weg!
Bijna een uur later is hij nog druk in de weer met alles te ontdekken, maar is de rondleiding wel echt afgelopen. Tijd om naar huis te gaan, ook al vindt Diego dat niet zo leuk. Maar ach, volgende week gaan we hem inschrijven, hij zal nog lang op dit schooltje kunnen vertoeven.
Volgende op het programma: naar ons nichtje! Diego roept alle dagen de hele dag lang naar zijn nichtje. Onnodig te zeggen hoe door het dolle heen hij is als we er op bezoek gaan om te spelen.

Al gedaan met de pret? Nee hoor. We gaan naar nonno en nonna, want straks is er kermis.
Maar eerst gaan we een ritje maken in de cabrio van ´meneer´ (Diego´s naam voor iedere man die niet papa, nonno of zio is). Op mama´s schoot, vooraan op de passagiersstoel. Sue me. BROEMMMM hoorde ik hem brullen. Schattigheid in het kwadraat, ik zeg het u.
En dan de kers op de slagroomchocoladetaart: kermis!
Eendjes vangen, draaimolens, de rups, knuffels winnen, smoutenbollen eten,...
En daarna nóg eens een ritje maken met het open dak. Het kon niet op vandaag.
Thuis lekker rustig Musti kijken met mama en dan, zonder problemen, bed in en oogjes toe. Maar dat kostte geen moeite, Diego was moe - maar voldaan.
Wat kan het leven toch mooi zijn. Dat heet dan gelukkig zijn.
Één ding is zeker: voor dit pakketje hoeven we ons geld niet terug. 100% tevreden.