woensdag 10 juli 2013

Zoals het klokje thuis tikt...

Home sweet home: tante en nichtjes zijn terug van een maandenlange trip naar Mexico, waar ze toentertijd besloten te gaan wonen. Manlief ging er een hotel bouwen en daar zouden ze gaan leven. Als Goden, engeltjes, prinsessen, zo beloofde hij, want personeel genoeg. Maar wat bleek: niks doen is ook maar saai, kleine kinderen vervelen zich nogal eens en Mexico is toch echt niet hetzelfde als thuis. Hoe mooi het weer dan ook mag zijn.

En dus kwamen ze vandaag terug.
´Als ik in Mexico zit, mis ik België zo hard.´
Nichtje 1 is blij dat ze terug is.
´Tabinaaaaa. Diedo! Jaaaaa!´
Nichtje 2 is blij dat ze terug is.
´Ik kon daar echt niet langer blijven.´
Tante is blij dat ze thuis is.
Nichtje 3 en neef hebben hun vakantie op andere oorden verdergezet. Maar ook die zullen terugkomen en blij zijn dat ze thuis zijn. Zonder twijfel.

En Diego? Die was totaal van zijn melk. ´Zia! Isa! Nila!´
Oh zo blij. Onze familie is weer compleet.
Want zoals het klokje thuis tikt, zo tikt het niet in Mexico.

3 opmerkingen: