Overdaad

Het was me een weekje wel. Een week vol sinterklaascadeaus, een overdaad aan pepernoten, speculaas en marsepein (en een paar mandarijntjes om het schuldgevoel tegen te gaan)
En wat heeft zoonlief genoten! Van de cadeaus, het snoep en de aandacht.
En de cadeaus... Tja, wat zeg je daarover. Laat ik het houden bij: de speelkamer heeft zich uitgebreid naar keuken, living en slaapkamer. Diego had al niet bepaald weinig speelgoed (some would call it madness), maar de Sint moest gevonden hebben dat hij zeeeer braaf was geweest, dus deed hij nog een duit in de sinterklaaszak.

Maar in tegenstelling tot wat iedereen zegt, speelt ons lief zoontje wel degelijk met alles wat hij heeft. Oke, hij amuseert zich ook kostelijk met een kartonnen doos, potten en pannen, maar zijn speelgoed laat hij zeker niet links liggen. De exces van rommel en speelgoed in ons huis zien we* dan ook maar door de vingers.
Overdaad schaadt? Niet het geval bij ons!

De mooie tafel die de Sint bij ons thuis heeft achtergelaten.

 

Het keukentje dat hij bij mijn ouders bracht.

 

De mooie zetel en kussen van Cars bij oma en opa!

 

Een autogarage bij tantemeteke!

 

En de racesimulator van Cars bij zijn peter.

 

De 'kleinere' cadeaus zet ik voor het gemak maar niet apart op de foto, dan zou mijn internetserver oververhit raken, denk ik.

 

Conclusie: zoontje kan weer een een hele tijd verder.

Erhoeftechtechtechtgeenspeelgoedmeerbijtekomen. Dat is mijn mantra vanaf nu.

GEEN SPEELGOED meer kopen, mama!

 

Maarja, misschien vindt de kerstman ons mannetje ook wel heel erg lief... Je weet natuurlijk nooit, he.

Ik ga eens met vriendlief bespreken of we geen extra speelkamer bij kunnen bouwen.

Just in case.

(*Kleine nota aan mezelf: vriendlief kan hierover wel eens verschillen van mening)