woensdag 27 februari 2013

Werk aan/in de winkel

Mij wil je niet aan je kassa hebben staan. Althans niet als er een lange rij staat, want ik ben het typetje ongeduldige mopperklant. Ik snapte nooit wat er zo moeilijk kon zijn aan wat artikelen over de kassa bliepen, op een knop drukken en het bedrag meedelen. Waarom duurde dat soms toch zo lang, en meestal net wanneer ik snelsnel nog wat boodschapjes ging halen en niet veel tijd had. En moest je zien, dan moest er ook nog altijd een verantwoordelijke bijgehaald worden, omdat het een of ander misliep. Grijze haren kreeg ik ervan.

Mijn excuses aan alle bediendes die mij ooit zuchtend voor hen hadden staan. Ik geef toe, de kassa is zo´n makkie nog niet. Vooral niet als er ongeduldige mopperklanten zoals mezelf in de rij staan. Het is niet gewoon bliepen, domme ik. Zoveel nummertjes om te leren en ja, ik heb wel een klapper met alles mooi afgebeeld en de nummertjes in het groot erop, maar om daar nu altijd op te moeten kijken... Daar wordt mijn rij niet korter en mijn klanten niet blijer van, laten we maar zeggen. De helft van de tijd heb ik niet eens door wie er voor mij staat, maar ben ik bezig met naar de honderden knopjes op het toetsenbord te staren en me af te vragen voor wat welke knop ook weer diende. Of met te bellen naar de verantwoordelijke, omdat er natuurlijk altijd wel iets voorvalt wat je zelf niet kan oplossen. Wat had ik nu zelf gedacht? Winkelwerk is zo easy nog niet. Onderschat is wel het minste wat je kan zeggen. Maar leuk is het wel!

Ik beloof het in de naam van alle heilige kassa´s, ik zal vanaf nu een voorbeeldige en geduldige klant zijn!

2 opmerkingen:

  1. Hihi, daar kom je pas achter als je opeens aan de andere kant zit he. Mijn nichtje zit in de supermarkt achter de kassa, en die heeft in het begin ook wel zitten stuntelen. Maa rhet went snel.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gefeliciteerd met de nieuwe job! En ik beloof plechtig om vanaf nu ook een zeer geduldige aanschuif-klant te worden/zijn...

    BeantwoordenVerwijderen