maandag 1 juli 2013

Doorbraak: slapen zonder huilen!

MEI 2012

´Goh, waarom zou ik hier eigenlijk helemaal alleen blijven liggen in dit grote bed in deze grote kamer? En die stomme spijlen vind ik al helemaal niks.´
Dus zette mijn sopraan het op een mooie avond op een brullen, zodat zijn mamaatje bijna een hartverzakking kreeg. Wat is er? Pijn? Honger? Te warm, te koud, te wakker? Ziek? Wat ben ik dan ook voor een moeder, verwachten van zo´n kleintje dat hij alleen moet slapen als hij zich toch oh zo ongemakkelijk voelt. En zo geschiedde: Diego belandde bij mama in de armen en sliep als een roosje in.
Eenmalig hoor, morgen zal hij zich wel beter voelen.

1 JAAR LATER

´Wat ik dan doe, zo ´s avonds als Diego gaat slapen? Zitten. Langs zijn bed, met mijn hoofd tegen de spijlen.´

´Jaja, als hij in een groot bed gaat slapen, leer ik het hem wel af.´

´Het is echt ons momentje. Ja! Echt!´

´Een uur! 1! UUR! En hij wil nog steeds niet slapen!´

´Wat, heb ik de afdruk van de spijlen in mijn voorhoofd staan?´

VANDAAG

En nu is het genoeg!
´Mama gaat jou nu in bed leggen, maar ik moet nog zoveel doen! Mijn lenzen uitdoen, mij wassen, mijn haren kammen, mijn tanden poetsen. En dan moet ik ook nog opruimen en spruitjes eten! Nee, er zijn absoluut geen monsters, schat, niet bang zijn. Ik ga nu naar beneden, maar kom zo meteen weer bij je kijken. Niet huilen hoor, slaap maar lekker, lieverd.´
2 minuten later: *zzzzzzz*

Zo makkelijk gaat dat dus blijkbaar. Had ik dat eerder geweten.


3 opmerkingen:

  1. Ik ben blij dat ik het nu vast weet ;-) Klinkt heel erg vermoeiend zeg, poeh!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. hahahahahaha. gelukkig heb ik 2 kleintjes die vanaf het begin al meteen gaan liggen...maar ik hoor om mij heen dat het er ook heel anders aan toe gaat. respect! En nu consequent blijven...;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Consequent zijn ja, dat is het moeilijke he :p
      Hij begon vandaag al een beetje van gedacht te veranderen, zei de hele tijd ´Mama hier´, gaf me knuffeltjes en wou niet loslaten, heeft me zeker 25 keer heel hard geroepen vanuit zijn bed. Hij huilde wel niet en bleef ook flink liggen, dat wel. ENNN ik ben consequent geweest. Na een kwartiertje/twintig minuutjes sliep hij als een roosje. *gaat nu eventjes fier liggen wezen op zichzelf en zoontjelief* :p

      Verwijderen