Oudercontact

Vorige week hadden we ons eerste oudercontact.
Geweldig toch. Hoe komen ze er ook op: de kindertjes zitten amper 3 weken op school en de eerste ouderavond is al een feit. Niet dat ik het te beklagen vond, overigens, te merken aan mijn nooit aflatende zoektocht naar informatie
Diego mocht mee en vond het reuzegrappig dat mama mee de klas binnen kwam en nog grappiger dat ze haar bevallige achterwerk in een kinderstoeltje moest persen. Eerlijk is eerlijk, gevoel voor humor - en spot -  heeft hij wel.
'Diego is een heel aangenaam en pienter kindje. Hij heeft alles meteen door en is heel nieuwsgierig naar alles wat rond hem gebeurt, heel leergierig dus. Hij is ook zeer zelfstandig en dat kunnen wij alleen maar aanmoedigen...'
Ik stopte even met luisteren en begon vanbinnen te gloeien en blinken van trots.
'...maar hij kan ook heel erg ongeduldig zijn.'
Wat? Ongeduldig? NEE TOCH, mijn kind toch niet?
Ik stond op het punt te vragen of ze wel zeker was toen ik merkte dat kleutertjelief mij in 15 seconden tijd 10 keer probeerde te roepen. 'Mama, kom kijken. Kom nuuuuuu appelief. Maaaaamaaaaaaa kom kijkeeeeennnn!'
Geen ontkennen meer aan.