dinsdag 3 december 2013

Het Grote Bed

Daar was nogal wat om te doen de laatste tijd.
Diego bestelde een bed van Cars aan Sinterklaas en omdat hij zo braaf is geweest dit jaar kreeg hij die ook.
Sinterklaas stockeerde het bed in de rommelkamer, alias de geheime kamer, maar vergat daarbij dat wij hier een vergeetachtige papa hebben die denkt dat hij in de kerk geboren is. De deur van de geheime kamer stond dus een paar keer wagenwijd open, waardoor zijn inhoud niet meer zo geheim was als gewenst.

´Mama TIJK!! Cars bed!´
Zo´n vier keer hoorde ik mijn peutertje zijn verbazing uitroepen.
Eerst probeerde Vriendlief het aan te pakken: ´Dat was geen bed, dat was maar een illusie.´
Sorry hoor, maar domste reactie EVER!
Ik legde hem toen maar uit dat Sinterklaas het bed al in de geheime kamer had gezet, omdat hij bij zijn eigen thuis zo weinig plaats had. Maar we moesten voorzichtig zijn, Sinterklaas mocht niet weten dat Diego het bed al had gezien. Diego hield zich er heel braaf aan, iedere keer weer. Het verbaast me nog steeds!

Dit weekend was het dan zover. Wij vierden de verjaardag van de Sint een weekje eerder omdat alles (Sint bij ons, bij mijn ouders, bij mijn schoonouders, bij Diego´s meter én de Grote Sinterklaashhow) anders wat te overweldigend zou worden in één weekend.


Het Grote Carsbed met bijhorend tafeltje, het treinstation van Smartville, de brandweerwagen van LP en een gezelschapsspel van Dobus. Wie zich afvraagt wat er in de grote Sintenzak langs het bed zit, dat zijn de knuffels die ik hem vorige week had afgenomen omdat hij ze van de trap aan het gooien was. Sinterklaas heeft ze gevonden! Ohja, en natuurlijk veel te veel snoep.

Het bed is hier natuurlijk het hoogtepunt! Diego wist niet wat hij zag! In eerste instantie wilde hij gaan slapen (´Mama, doe licht uit. Ga maar beneden.´ Hij meende het) 
Toen het er eenmaal echt op aankwam, wilde hij niet meer.
´Mama, ik wil oud bed!´ 
´De Sint heeft je oude bedje meegenomen, schat, jij mag nu in dit stoere grotejongensbed slapen!´
´Nee! Mama, ik wil jouw bed!´
Het werd een lange avond, met veel gehuil en veel uit bed lopen. Hij wou geen verhaaltje, geen gekietel  op zijn rug, geen kusjes, geen drinken, niks. Alleen in mijn bed gaan liggen. 
Toen ik hem vertelde dat hij elke nacht een beetje zou groeien als hij in zijn bed sliep, viel hij uiteindelijk in slaap. Fantasie boven alles, mensen!
Gisterenavond hield ik mijn hart al vast. Ik verwachtte weer een drama. Maar nee, hij ging zonder probleem slapen. ´Mama, ik groeien.´ Ik somde nog even met hem op wie er nog allemaal ging slapen, gaf nog zo´n twintig kusjes op verzoek en vijf minuten later lag hij in dromenland.
Vandaag vreesde ik weer. Hij had een middagdutje gedaan, wat nog heel uitzonderlijk gebeurt, dus hij zou misschien weer gaan wakker liggen en huilen. Maar nee hoor, niks daarvan.
´Mama, ik groeien.´ 
´Ja schat, jij bent al zo een grote jongen!´
´Ja, Diego groot. Wie nog sjapen?´
Jij, grote jongen, in je grote bed.  En je doet het zo flink!

2 opmerkingen: